ใน สามก๊ก ของ ตันก๋ง

สามก๊ก นวนิยายจีนสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 14 ของหลัว กวั้นจง/ล่อกวนตง (羅貫中) เอาเหตุการณ์ประวัติศาสตร์จีนสมัยสามก๊กไปแต่งเติมเพิ่มอรรถรส โดยพรรณนาว่า เฉิน กง สัตย์ซื่อถือคุณธรรมเกินกว่าที่เป็นจริงในประวัติศาสตร์ เพื่อให้เฉา เชา/โจโฉ กลายเป็นคนอาสัตย์ และให้หลิว เป้ย์/เล่าปี่ กลายเป็นคนไร้คุณสมบัติ

ในนวนิยายนั้น เรื่องของเฉิน กง ปรากฏครั้งแรกในบทที่ 4 (ฉบับมาตรฐาน) เมื่อเฉา เชา หนีออกจากนครลั่วหยาง/ลกเอี๋ยง เพราะลอบสังหารทรราชตั่ง จั๋ว/ตั๋งโต๊ะ ไม่สำเร็จ เฉา เชา หนีมาถึงเทศมณฑลจงมู่ (中牟縣) ที่ซึ่งเฉิน กง เป็นผู้ว่าราชการ เฉา เชา ถูกกุมตัวตามประกาศจับ และนำไปให้เฉิน กง สอบสวน แต่เมื่อพูดคุยกันแล้ว เฉิน กง ประทับใจในความจงรักภักดีที่เฉา เชา มีต่อพระมหากษัตริย์ จึงตกลงปลงใจทิ้งราชการออกติดตามเฉา เชา ไปทั่ว เฉา เชา นั้นหมายใจจะกลับไปยังบ้านเกิดที่เมืองเฉินหลิว (陳留) อยู่แถบเมืองไคเฟิง/ไคฮอง (开封) มณฑลเหอหนาน (河南省) ในปัจจุบัน ทั้งนี้ เพื่อตั้งกองกำลังมาปราบปรามต่ง จั๋ว ต่อไป

ระหว่างเดินทางไปยังเฉินหลิวนั้น เฉา เชา และเฉิน กง ผ่านบ้านของลฺหวี่ ปั๋วเชอ/ลิแปะเฉีย ซึ่งเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับบิดาของเฉา เชา แต่ทั้งสองสังหารครอบครัวของลฺหวี่ ปั๋วเชอ ตายสิ้น เพราะเข้าใจว่า พวกเขาเตรียมจับตนส่งทางการ ขณะผละหนีไป เฉา เชา ยังสังหารลฺหวี่ ปั๋วเชอ ที่พบเจอกันกลางทาง ตายซ้ำอีก เพื่อมิให้ลฺหวี่ ปั๋วเชอ กลับบ้านไปพบญาติพี่น้องนอนตายแล้วไปแจ้งทางการ ทำให้เฉิน กง รู้สึกผิดบาป ครั้นตกดึก เฉิน กง ประสงค์จะฆ่าเฉา เชา ให้ตายตกตามไป แต่เห็นว่า เป็นการไม่ชอบธรรม จึงหนีจากเฉา เชา กลับไปบ้านเกิดของตนแทน ภายหลัง เฉิน กง ไปรับใช้ลฺหวี่ ปู้/ลิโป้ ขุนศึกคู่อริของเฉา เชา

บทที่ 12 พรรณนาเหตุการณ์ที่ทัพเฉา เชา มาล้อมลฺหวี่ ปู้ ณ เมืองผูหยาง โดยว่า เฉิน กง เสนอให้ส่งชาวเมืองไปเสนอตัวเป็นไส้ศึกให้เฉา เชา เพื่อล่อเฉา เชา เข้าผูหยาง เฉา เชา หลงกล นำทัพเข้าเมือง ลฺหวี่ ปู้ นำพลเข้าล้อมปิดทางเข้าออก แต่เมื่อเผชิญหน้ากัน ลฺหวี่ ปู้ จำเฉา เชา ไม่ได้ จึงปล่อยเขาไปอย่างง่ายดาย เหตุการณ์นี้เป็นตราบาปสำหรับเฉา เชา มาเสมอ เช่น ในบทที่ 60 ขุนศึกหลิว จาง/เล่าเจี้ยง (劉璋) ส่งจาง ซง/เตียวสง (張松) เป็นทูตมายังเฉา เชา จาง ซง ได้ยกเหตุการณ์ผูหยางนี้มาว่ากล่าวให้เฉา เชา ต้องอับอาย